Ekho. Lustrzany świat #1 – Nowy Jork
Francuska scena komiksowa nigdy nie przestanie mnie zadziwiać. Nie raz zachwycałam się zróżnicowaniem tematyki komiksów rodem z kraju heksagonu i tym razem też się nie zawiodłam. Po Ekho sięgnęłam z pewną rezerwą. Okładka przedstawiająca młódkę z obfitym biustem sugerowała płytki i seksistowski humor. Okazało się jednak, że to świetna rozrywka na bardzo przyzwoitym poziomie.
Lecąca do Nowego Jorku studentka Fourmille i jej przypadkowy towarzysz podróży Yuri trafiają do dziwnej krainy zwanej Ekho, która jest lustrzanym odbiciem Ziemi. Napotykane tam miasta są podobne, ale trochę inne od tych rzeczywistych, smoki zastąpiły samoloty, a w dodatku nie ma elektryczności. Jakby tego było mało, Fourmille odkrywa, że zamieszkał w niej duch jej zmarłej ciotki.
Pierwsza część cyklu Ekho to przezabawna opowieść przygodowa pełna wartkiej akcji i nieco zbereźnych, ale wciąż „smacznych” dowcipów. Cięte riposty i pełne emocji wymiany zdań między bohaterami dodają historii pikanterii i pomagają wykreować postaci barwne i charakterne. Dynamiczny rozwój wydarzeń i świetnie wyważone aluzje do współczesności sprawiają, że Nowy Jork to postmodernistyczny manifest sztuki komiksowej. Mimo absurdalnych założeń przedstawionego świata, fabuła rozwija się bardzo logicznie i pomaga czytelnikowi zagłębić się w niesamowitą przestrzeń Ekho. Scenariusz Scotcha Arlestona wciąga, bawi i zaprasza do pościgu za białym królikiem. Jego nora kryje w sobie wiele tajemnic!
Za oprawę graficzną serii odpowiedzialny jest Alessandro Barbucci, znany dotychczas ze Skydoll. Jego baśniowa kreska i bajkowa kolorystyka nadają komiksowi lekkości i głębi jednocześnie. Pełne ekspresji twarze bohaterów czynią z Fourmille i jej towarzyszy naszych najlepszych przyjaciół. Widziany w krzywym zwierciadle Nowy Jork jest równie charakterystyczny i eklektyczny jak rzeczywiste Wielkie Jabłko, a wyszukiwanie i demaskowanie architektonicznych perełek miasta na planszach komiksu jest prawdziwą ucztą.
W oczekiwaniu na wydanie trzeciego tomu, łapczywie zabieram się za drugi. Wam radzę to samo.
