Fables. Wolves. 8

      To już ósma część komiksu i ósma recenzja komiksowych opowieści o postaciach rodem ze starych baśni i legend. Fables. Wolves to komiks, który pomimo tego, że zawiera sporo akcji w całej serii odgrywa rolę podobną do części 7. Ten album to kontynuacja zwolnienia tempa, czytelnik dostaje kilka odpowiedzi na pytania, które pojawiały się w trakcie czytania poprzednich komiksów.

Fabuła daje też ciekawy początek do kolejnego wątku, który mam nadzieje pojawi się w kolejnych odcinkach, ale jednak to wszystko przekazane jest w bardzo spokojny i miarkowany sposób. Niemal od samego początku lektury odniosłem wrażenie, że w tym albumie nie wydarzy się nic co by mnie zszokowało, zaskoczyło czy też czego bym się nie spodziewał. Można powiedzieć, że jest to dokładnie to czego oczekiwałem po tym albumie z dodatkiem zaczątku nowego ciekawego wątku.

    Jak sugeruje tytuł albumu, komiks w głównej mierze opowiada o Bigbym. Wstęp do tomiku to opowieść o tym jak Mowgli przeprowadzający staranne dochodzenie próbuje dociec, dokąd udał się były szeryf Fabletown. Co oczywiście nie jest proste, bo Wielki Zły Wilk to mistrz tropienia i doskonale zatarł po sobie ślady. W tym miejscu warto zaznaczyć, że pomimo iż Mowgli nie pojawiał się zbyt często (a właściwie jedynie w części 7) to już od samego początku tego komiksu zdobył on moją sympatię. Przyznam, że z wielką ciekawością śledziłem jego poczynania i tym bardziej byłem zawiedziony, że po odegraniu swojej roli jego postać nie była już użyta

     Myślę, że nie będzie to jakiś ogromny spoiler jeśli napiszę, że misja Mowgliego przynosi oczekiwany skutek i odnajduje on w końcu Bigbiego. Sporym jednak zaskoczeniem może być dla Was to w jakiej sytuacji go odnajduje i czym się zajmował nasz bohater pod nieobecność w Fabletown.

     Punktem kulminacyjnym albumu Fables. Wolves i najbardziej ekscytującym wątkiem jest część, w której Bigby wraca do Fabletown i zgadza się wykonać tajną misję, jaką naszykował mu Prince Charming. O tym nie pisnę ani słowa bo jest to zdecydowanie najlepszy fragment tego albumu i nie chciałbym zepsuć Wam zabawy 🙂

     Po wydarzeniach, o których mowa w akapicie powyżej mamy jeszcze kilka ciekawych wątków, które jednak nie ekscytują w taki sposób. Po pierwsze mamy długo oczekiwany happy end pewnej historii, która toczy się już od pierwszego albumu. Nie było to dla mnie zaskoczenie, ale przyznam, że ten fragment czytałem z uśmiechem na twarzy, w ten komiks naprawdę można się wczuć i zaangażować. Końcówka to już odrębna historia o najlepszym baśniowym szpiegu – Kopciuszku, który został wysłany z misją dyplomatyczną do królestwa w chmurach (tego zamieszkałego przez giganty, do którego po raz pierwszy dostał się Jack po pnączu fasolki). Jakie ma dokładnie zadanie i jak sobie z nim poradzi, dowiecie się z komiksu.

Zachęcam i polecam 🙂
Paweł