Postapo – 2 – Najpierw słychać grzmoty

Marcin Tramowski ma zadatki na bohatera. W świecie bez zasad i struktury społecznej, Marcin wciąż wierzy, że można żyć choć trochę lepiej niż tylko marnie egzystować w rodzinnym gospodarstwie. Pragnie wyruszyć na poszukiwanie zapasów i odrobiny nadziei. Jego plan mógłby się udać, gdyby nie to, że świat jaki znamy przestał istnieć.

Druga część cyklu autorstwa Daniela Gizickiego i Krzysztofa Małeckiego stawia jeszcze więcej pytań niż poprzednia i dostarcza niewielu odpowiedzi, wpisując się tym samym w postapokaliptyczną konwencję. Scenariusz Gizickiego zgrabnie wprowadza nowe wątki i rozwija fabułę, zabierając czytelnika w podróż do najciemniejszych zakątków ludzkiego charakteru. Mimo wyraźnie zarysowanych postaci głównych bohaterów, na pierwszy plan wciąż wysuwają się negatywne emocje, towarzyszące człowiekowi znajdującemu się na granicy wytrzymałości. Wrażenie stałego niebezpieczeństwa potęgują dobrze nakreślone relacje między bohaterami. Melancholijna retrospekcja w rozdziale czwartym z początku dodaje nadziei, sugeruje, że być może ludzkość i człowieczeństwo nie są jeszcze przegrane. Niestety, jak to mówią, nadzieja matka głupich.

Najpierw słychać grzmoty utrzymuje się na tym samym poziomie, co pierwsza część cyklu. Poszerza ramy przedstawionego świata i pomału pozwala zagłębić się w przeszłość bohaterów. Choć nie wiadomo, co spowodowało kataklizm, jedno jest pewne – już nigdy nie będzie jak dawniej.

Spragnionych Postapo zapraszam również do lektury Antologii, w której znajdziemy sześć krótkich historii, napisanych przez Gizickiego, a zilustrowanych przez różnych rysowników. Premiera trzeciej części cyklu zapowiedziana jest na maj 2016.

Dziękujemy Autorom za udostępnienie komiksu do recenzji.