Green Arrow: Kołczan

Egmont zapowiedział kolejne komiksy spod szyldu DC, a ja dalej z przykrością nie znajduję w zapowiedziach przygód Green Arrowa. Mimo rozwijającego się uniwersum serialowego, dotychczas w Polsce ukazała się tylko jedna pozycja opowiadająca o Szmaragdowym Łuczniku. I to nie najlepsza. Nie zrozumcie mnie źle, Green Arrow: Kołczan (bo to o nim mowa) to komiks wspaniały. Jeden z moich ulubionych. Problem polega na tym, że nazwanie go królem spoilerów to mało.

Green Arrow: Kołczan autorstwa Kevina Smitha, Phila Hestera i Ande’a Parksa to dość ciężka historia o śmierci Olivera Queena. Nie ma się czego obawiać, bohaterowie komiksów rzadko kiedy pozostają martwi i nie sama śmierć jest zagadkowa, ale raczej okoliczności zmartwychwstania. Kevin Smith wskrzesza Olivera z martwych wyjawiając przy tym większość smaczków z fikcyjnego życiorysu Łucznika. Można jednak odnieść wrażenie, że Smith chce uniknąć specjalnie zarezerwowanego dla siebie miejsca w piekle. Każdy większy spoiler opatrzony jest komentarzem z informacją, w którym numerze Green Arrowa możemy znaleźć daną historię. Faktycznie, bardzo pomocne, ale nic nie irytuje bardziej, niż podsumowanie losów bohatera w jednym (dwuczęściowym) albumie.

Trzeba zaznaczyć, że Green Arrow: Kołczan to znacznie więcej niż tylko napastliwe spoilery. To przede wszystkim dojrzała opowieść o różnych twarzach żałoby i o tym, jak śmierć bliskiej osoby wpływa na pozostawiane przez nią otoczenie. Smith z łatwością nawiguje po ocenach wspomnień innych postaci, doskonale oddając klimat wspominek. Ponad to, komiks nosi wszelkie „znaki firmowe” scenarzysty – jest przejmujący, zabawny, lekki a jednak „ciężki”, dosadny i skłania do refleksji.

Kołczanowi uroku dodają przepełnione emocjami postaci autorstwa Phila Hestera. Kreacja bohaterów i targających nimi uczuć jest tak precyzyjna, że nie potrzeba kontekstu, aby zrozumieć o co chodzi. Smith i Hester stworzyli w tym wypadku duet doskonały, czego efektem jest wyśmienity, jak na mój gust komiks. Pod warunkiem, że nie jest to czytelnika pierwszy raz z Oliverem Queenem.

Smith jeszcze nigdy mnie komiksem nie zawiódł. I tym razem udowodnił, że świetnie potrafi tworzyć bohaterów i wczuć się w ich historie, a także nawiązać bliski, intymny wręcz kontakt z czytelnikiem. Wbrew wszystkiemu – wędrówkom po zaświatach, zmartwychwstaniu i supermocach – jego scenariusz to opowieść, która mogła przydarzyć się każdemu.