OKP Dolores. Czerwony kryształ. Tom 3
W trzecim tomie serii „OKP Dolores. Czerwony Kryształ” wreszcie otrzymujemy odpowiedzi na pytania, które dotąd pozostawały bez wyjaśnienia. Świat przedstawiony w tej serii to miejsce, gdzie Kościół Nowych Pionierów, półdzika ludność i kosmiczni piraci skorumpowani chciwością oraz technologią ścierają się w brutalnej walce. W samym centrum tej opowieści znajduje się rudowłosa Mony – dziewczyna, która niespodziewanie odziedziczyła statek kosmiczny, nie mając pojęcia, jakie niebezpieczeństwa i przygody ją czekają.
Tajemnice i Poszukiwanie Tożsamości
Mony, sierota porzucona na progu klasztoru bez żadnej wskazówki co do swojego pochodzenia, pragnie odkryć, kim są jej rodzice i skąd pochodzi. Niestety, informacje, które udaje jej się zdobyć, zamiast przynosić odpowiedzi, jedynie mnożą pytania. Stary piracki statek przypominający olbrzymią konsolę do gier ozdobioną czaszką (bandera musiała zostać zatknięta w taki, czy inny sposób), tylko podsyca ciekawość sieroty i jej determinację.Z kolei Kash, cyniczny towarzysz Mony, widzi w niej zmarłą przed laty znajomą. To podobieństwo, które sięga nie tylko wyglądu, ale także zachowania i umiejętności, wywołuje u niego bolesne wspomnienia. Choć wolałby uciec od rzeczywistości w alkohol, nie może się oprzeć fascynacji Mony, co prowadzi go do podjęcia dalszej podróży.
Mroczne Intrygi i Brutalność
Początek tomu „OKP Dolores. Czerwony Kryształ” to retrospekcja, która rzuca nowe światło na postać Matki Przełożonej, ujawniając jej bezwzględność i brutalność. Scena, w której wyjaśniona zostaje geneza roznegliżowanego wizerunku kobiety z dwoma pistoletami widniejącego na burcie statku, zaskakuje swoją brutalnością. Symboliczne wykastrowanie współpracowników kościoła oraz latające wnętrzności to elementy, które podnoszą poziom makabryczności tej opowieści.
Rozwój Fabuły i AkcjaTrzy tomy to wystarczająca ilość miejsca na rozwinięcie pełnej akcji historii, choć z łatwością można sobie wyobrazić, że fabuła mogłaby zostać rozciągnięta o dodatkowy album, jeśli scenariusz zakładałby jeszcze jeden przystanek po drodze, jak to było w drugim tomie (więcej tu – KLIK). Czytelnik poznaje zaledwie kilka miejsc i jeden zdziczały świat, zanim zostaje przeniesiony na skraj galaktyki do miejsca zwanego Przystanią Ostatniej Szansy.Chociaż fabuła ma swoje mocne strony, można odczuć pewien niedosyt związany z tytułowym czerwonym kryształem, zwanym Mieczem Tassiliego. Jest wielkim skarbem, ale przydałoby się trochę więcej wyjaśnień, o co to całe zamieszanie. Nikt go nie dzierży jako oręż, ale jego odłamki wprawiane są w ruch. Tajemnica, kto pociąga za sznurki zostaje w końcu odkryta i muszę przyznać, że jednak takiego rozwiązania to się nie spodziewałem.
Epickie Zakończenie i Wizualna Uczta
Finał to przede wszystkim spektakularne starcie, które trzyma w napięciu do ostatniej strony. Kash, który zmaga się z jadowitym ugryzieniem, jest na krawędzi życia i śmierci, co dodaje historii jeszcze więcej dramatyzmu. Dynamiczna akcja, brutalne starcia i brak litości dla przeciwników – to wszystko sprawia, że zakończenie tomu jest niezwykle satysfakcjonujące.
Ilustracje w tym tomie to prawdziwa uczta dla oczu. Sceny takie jak rozpadająca się planeta na dwustronicowym splashu czy widok raju ukrytego wewnątrz zniszczonego świata robią ogromne wrażenie. Postać ostatecznego złoczyńcy, choć odpychająca swoimi obrzydliwymi zwyczajami żywieniowymi, została zaprojektowana w sposób fascynujący i budzący grozę.
Co Dalej?
Choć pierwszy cykl „OKP Dolores” został zamknięty, w obiegu są już dwa kolejne tomy, które mogą kontynuować historię Mony. Geneza głównej postaci została wyjaśniona, co otwiera drzwi do nowych przygód i nieznanych kierunków. Osobiście zastanawiam się, czy warto czekać na dalsze tomy, aż seria będzie bardziej rozwinięta. Niemniej jednak „OKP Dolores. Czerwony kryształ” to tytuł, który z pewnością przyciągnie fanów dynamicznych i wciągających historii.
Scenarzysta: Didier Tarquin, Lyse Tarquin
Ilustrator: Didier Tarquin, Lyse Tarquin
Kolory: Didier Tarquin, Lyse Tarquin
Tłumacz: Maria Mosiewicz
Wydawnictwo: Egmont
Seria: OKP Dolores
Format: 216×285 mm
Liczba stron: 64
Oprawa: twarda
Papier: kredowy
Druk: kolor
