Serce wilka – wilczy artykuł nr 13
Wilk powraca jak co miesiąc, a dzisiejsza pełnia jest nietypowa, bo zwana błękitną. Dzieje się tak, gdy w miesiącu występuje takie zjawisko po raz drugi. Jest to dosyć rzadkie, bo powtarza się tylko co 2,5 roku. W związku z tym z komiksowej półki zdjąłem dzisiaj niespotykaną pozycję. Przede wszystkim dlatego, że komiksu Serce wilka nie można kupić, na papierową wersję trzeba zapolować. Dzisiejsza wilcza opowieść dostępna jest online na stronie WWF (o, TU), ale wiadomo, fizyczna kopia to jest jednak coś. Ja swoją zdobyłem jako bonus ze sklepu internetowego Kultury Gniewu. Co teraz? Nie wiem. Trzeba szczęścia, sprytu i dobrego węchu.
Dzisiaj też na całym świecie dzieciaki przebierają się za różne upiorzyska i zbierają słodkości. Cóż, człowiekowi starszej daty, takiemu jak ja, raczej o tej porze roku w głowie nie zabawa, a zaduma i wspominki. Z roku na rok przybywa grobów, które odwiedzam, z klimatem jesiennej zagłady wśród roślinności tworzy to duchotę przemijania. Jako że na okładce dzisiejszego komiksu znajduje się wilcza policja, zwana Wilicją, soundtrackiem do dzisiejszego odcinka będzie kawałek o stróżach prawa, stworzony w gatunku niemieckiej muzyki tanecznej. Znam te piosenki na pamięć, mój brat katował mnie taśmą Modo pod koniec lat 90. Cóż, wiele bym dał, aby znowu z nim posłuchać czegokolwiek, choćby i czegoś tak niskich lotów. Aha, chodził mi jeszcze po głowie szczególny kawałek warszawskiego Hemp Gru, ale WDZ raczej o policji w superlatywach by się nie wypowiedział.
Serce wilka zaczyna się w miejscu, w którym rozpoczynały się już setki bajek. Wieczorem funkcjonariusz Wilicji czyta swojej córce do snu książeczkę. Jest to znana wszystkim mieszkańcom lasu opowieść o Zielonym Kapturku. Szczeniaczka wybiera się z gnatem (początek wyśmienitych żartów polegających na grze słów) do swojej babci, gdy napotyka zakapturzonego, ludzkiego osobnika. W inteligentny sposób zostaje wyśmiany stereotyp, jakoby psowaty był niebezpiecznym osobnikiem, którego należy się bać w lesie. Tymczasem niedaleko miejsca zamieszkania naszych bohaterów zostaje podniesiony alarm. Zostały zauważone ślady ludzi!
Autorem tego krótkiego, ale niezwykle zabawnego komiksu jest Tomasz Samojlik. Naukowiec, pracownik Instytutu Biologii Ssaków Polskiej Akademii Nauk w Białowieży, ale i autor szeregu komiksów, skierowanych zwłaszcza do młodszego grona, takich jak Norka Zagłady, Żubr Pompik, czy Wiedźmun. Żeby nie było, ja przy lekturze jego pozycji też zawsze bawię się przednio. Przesympatycznego autora udało mi się spotkać raz, całkiem niedawno, na festiwalu Niech Żyje Komiksowa Warszawa, gdzie uświetnił jeden z moich egzemplarzy domowej kolekcji przepięknym wrysografem (z wilkiem, co oczywiste).
Tomasz Samojlik wyprowadza punkt widzenia z poziomu psowatej rodziny, ale nie zapomina o wszystkich „wilczych” przysłowiach. Przytacza je w dowcipny i przewrotny sposób, z resztą tak jest zaserwowana cała fabuła. I tak w gierkach słownych znajdziemy: „Jestem głodny jak człowiek”, „Nie patrz na mnie człowiekiem” i moje ulubione „Wilk wilkowi człowiekiem”. Zresztą to ostatnie nauczyłem się odpowiadać, gdy przez lata byłem nękany pytaniami w stylu: „Sylwek, a znasz to? Homo homini lupus”.
Serca wilka to bajka, a na końcu takowych musi znaleźć się morał. Tak jest i tym razem. Tym najmądrzejszym, najbardziej szczerym osobnikiem ze stada okazuje się szczeniaczka, która nie patrzy na las przez pryzmat uprzedzeń, które narosły przez pokolenia. Wie, co robić z tytułowym narządem, pamięta, że je ma i w nie patrzy. Nie w zęby, nie na uszy i nie w oczy (jednocześnie dostrzegając, jakie to one wielkie), a prosto w serce. Aha, na deser otrzymujemy dwie plansze z informacjami o przedmiotowych leśnych zwierzętach, z wielkim napisem „Wilki są wspaniałe” (bardzo dziękuję za komplement :p) oraz jeszcze jedną z zachętą do ochrony i adoptowania tych wspaniałych ssaków. Więcej szczegółów w publikacji i na stronie WWF. Tymczasem to wszystko, do zawilczenia za miesiąc.
Sylwester
W wilczym cyklu ukazały się:
- Człowiek Wilk
- To nie jest las dla starych wilków
- Smacznego proszę wilka
- Rufus. Wilk w owczej skórze
- Wilcze imperium
- Wilczyca
- Pan Kawalarz Wilk
- Wilcze sny
- Synowie Białego Wilka
- Wilk (z szuflady)
- Noc wilczej strzelby
- Wilki i koźlęta
- Serce wilka
- Jego wilczy sekret
- Śladem białego wilka
- Szósty rewolwer. Tom 5. Zimowe wilki
- Zima wilka
- Samotny wilk i szczenię. Tom 1. Szlak śmierci
- Wilki w ścianach
- Wilcze dzieci
- Ognisty wilk w Smallville
- Wilczyce deszczu
- Dwa małe wilczki
- Borka i Sambor. Wilki
- Błękitna jaszczurka. 4. Uśmiech wilka
- To nie jest BICEPS dla starych wilków
- WILK
- Czerwone wilczątko
- Król Wilków
- Tetfol. 1. Syn wilka
- Lisica i wilk
- Lux in tenebris. 2. Wilcza gontyna
- Wilczyca i czarny książę. Tom 1
- Yakari. W krainie wilków. Tom 8
- Kapitan Kloss. Gruppenführer Wolf
- Królewska Krew. Tom 3. Wilki i królowie
- Wilki. Historie prawdziwe
- Samotny wilk i szczenię. Tom 1 (nowa edycja od Hanami)
- Wydział 7. Wilki. Zeszyt 10
- Adaptacje literatury, Biały kieł
- Dwa gwoździe. Tom 2 (Telefon do piekła, Matka wilków)
- Samotny wilk i szczenię. Tom 2
- Elryk. Biały wilk. Tom 3
- S/N (wilk z S/N)
- Samotny wilk i szczenię. Tom 3
- Lupus. Tom 1
- Podziemny krąg. Wilk w matni
- Beastars. Tom 1
- Wiedźmin. Ballada o dwóch wilkach. Tom 7
- Wilcze doły
- Samotny wilk i szczenię. Tom 4
- Wolfhunt. Zguba
- Wilki z Nowego Meksyku
- MUTE – ON/OFF (Wolf)
- Samotny wilk i szczenię. Tom 5
- Wilk morski
- Alpha. Zapłata dla wilków. Tom 3
- Samotny wilk i szczenię. Tom 6
- Anne Bonny. Wilczyca z Karaibów. Tom 1