Samotny wilk i szczenię. Tom 8 – wilczy artykuł nr 66
„Samotny wilk i szczenię. Tom 8” – przeczytany. W końcu. Dawkuję sobie kolejne przygody ronina Koike i Kojimy. Minęły już trzy miesiące od poprzedniego tomu, a na horyzoncie zdążył pojawić się kolejny. Z nadrabiania zaległości nici – wciąż nie jestem bliżej bycia na bieżąco. Dziwne tym bardziej że tę serię czyta mi się niezmiennie znakomicie. Nie mogłem oderwać się od kolejnej, czterystustronicowej cegły.


Życie na ścieżce demonów
„Samotny wilk i szczenię” to opowieść o byłym samuraju i jego trzyletnim synu. Kazuo Koike pisze ten komiks niemal poetycko, oddając klimat i realia feudalnej Japonii – zwłaszcza jej polityczne mechanizmy oraz sztywny kodeks samurajski. Ojciec i syn napędzają fabułę, będąc w nieustannym ruchu z powodu intryg klanu Yagyū. Można by powiedzieć, że włóczą się po wioskach, ale autor sam nazywa ich wędrówkę „życiem na ścieżce demonów”. W komiksie pojawia się w pewnym momencie także haiku – 17-sylabowy, trójwersowy wiersz – choć raczej ma on wydźwięk żartobliwy czy nawet sarkastyczny niż artystyczny.


Zachwyca mnie niezmiennie postawienie w centrum wydarzeń ojca i syna, tak silnie ze sobą związanych, że Koike określa ich więź jako „niepojętą w świecie ludzi”. Mimo tej bliskości, zdarzają się rozstania – pod koniec poprzedniego tomu Daigoro próbował wrócić do ojca, ale z różnych powodów mu się to nie udało. W ósmym tomie znajdziemy sześć rozdziałów, z których każdy przedstawia osobną historię, skupiającą się na konkretnej misji lub aspekcie życia w feudalnej Japonii. W tle toczy się intryga, która sprawia, że pojedyncze opowieści łączą się w spójną, linearną fabułę.
Nierozerwalna więź
Daigoro – zwany szczenięciem – próbuje wrócić do swojego ojca, Ogamiego Itto, czyli samotnego wilka. Czuć, jak silnie syn lgnie do ojca. Czuć też, że ojciec, nawet gdy zajmuje się czymś innym, nawet w obliczu śmiertelnego zagrożenia, nie przestaje myśleć o dziecku. W kulminacyjnym momencie starannie zaplanowanej akcji dochodzi do instynktownej reakcji: Ogami porzuca wszystko i rzuca się w nurt rwącej rzeki, by ratować syna. Ten gest – pełen desperacji, miłości i odwagi – mógł zaprzepaścić całą misję. A jednak to jedno, potężne i wzruszające wydarzenie rozwiązuje swoją emocjonalną siłą inne, pozornie ważniejsze problemy.


Na drodze tytułowej dwójki bohaterów napotykamy rozmaite postacie. Czasem są one tak splecione z krajobrazem, że trudno je od niego oddzielić – jakby tworzyły z nim jedność. Jedną z nich jest staruszka mieszkająca pod starym, gnijącym mostem. Kim naprawdę jest? Czy to tylko dziwaczka, która nie umie sobie wyobrazić życia gdzie indziej, bo dom to dom – bez względu na to, jak bardzo nie nadaje się do życia? A może za tą zgrzybiałą fasadą kryje się opowieść naznaczona cierpieniem i cichym heroizmem? Łatwo jest kogoś osądzić. Znacznie trudniej – znaleźć czas, by poznać jego historię.
Tempo czytania, tempo opowieści
Komiks nie ma przycisku „play”, który odtwarzałby historię w ustalonym tempie – zgodnie z montażem i rytmem reżysera. Jasne, przy dialogach to właśnie tekst nadaje tempo scen – ale gdy bohaterowie i narrator milkną, wszystko przechodzi w ręce czytelnika. A może raczej – w jego oczy. W „Samotnym wilku i szczenięciu” nie brakuje powolnych, kontemplacyjnych momentów, jak choćby scena patrzenia w gwiazdy. Są też kadry dynamiczne – na przykład ten z dramatycznym ratunkiem dziecka przed galopującym koniem. Uwielbiam czarno-białe ilustracje Kojimy, zarówno z bogatym cieniowaniem, jak i te oszczędne w formie. To niby drobna rzecz, ale gdy w połowie rozdziału „Trzynaście strun” pojawiają się szarości – skojarzenia z manipulacją kolorem w scenie krwawego pojedynku z „Kill Billa” nasuwają się same.


Samotny Wilk nie jest bezdusznym zabójcą – choć jego stawka pozostaje niezmienna: 500 ryō za zlecenie. Zdarza się jednak, że jedno ziarenko potrafi przeważyć wartość całej sztuki złota. W tomie ósmym pojawia się także motyw chłodnej zemsty – tej długo wyczekiwanej, zrodzonej z cierpienia i niesprawiedliwości, która przez lata dojrzewa w milczeniu. Brutalność świata przedstawionego potrafi przytłoczyć, zwłaszcza gdy łączy się z osobliwą, dość prymitywną rozrywką opartą na erotycznych pokazach. Ale to właśnie długie czekanie, pełne upokorzenia i bólu, znajduje swoje spełnienie – nie w krzyku, a w cichym, niemal niewidocznym odejściu.
I to tyle w tę pełnię księżyca. Kiedy usiądę do dziewiątego tomu… cóż, to się jeszcze okaże. Ale jeśli nie mieliście okazji sięgnąć po tę serię – zacznijcie od pierwszego tomu. Naprawdę warto.
Do tej pory ukazały się:
- Człowiek Wilk
- To nie jest las dla starych wilków
- Smacznego proszę wilka
- Rufus. Wilk w owczej skórze
- Wilcze imperium
- Wilczyca
- Pan Kawalarz Wilk
- Wilcze sny
- Synowie Białego Wilka
- Wilk (z szuflady)
- Noc wilczej strzelby
- Wilki i koźlęta
- Serce wilka
- Jego wilczy sekret
- Śladem białego wilka
- Szósty rewolwer. Tom 5. Zimowe wilki
- Zima wilka
- Samotny wilk i szczenię. Tom 1. Szlak śmierci
- Wilki w ścianach
- Wilcze dzieci
- Ognisty wilk w Smallville
- Wilczyce deszczu
- Dwa małe wilczki
- Borka i Sambor. Wilki
- Błękitna jaszczurka. 4. Uśmiech wilka
- To nie jest BICEPS dla starych wilków
- WILK
- Czerwone wilczątko
- Król Wilków
- Tetfol. 1. Syn wilka
- Lisica i wilk
- Lux in tenebris. 2. Wilcza gontyna
- Wilczyca i czarny książę. Tom 1
- Yakari. W krainie wilków. Tom 8
- Kapitan Kloss. Gruppenführer Wolf
- Królewska Krew. Tom 3. Wilki i królowie
- Wilki. Historie prawdziwe
- Samotny wilk i szczenię. Tom 1 (nowa edycja od Hanami)
- Wydział 7. Wilki. Zeszyt 10
- Adaptacje literatury, Biały kieł
- Dwa gwoździe. Tom 2 (Telefon do piekła, Matka wilków)
- Samotny wilk i szczenię. Tom 2
- Elryk. Biały wilk. Tom 3
- S/N (wilk z S/N)
- Samotny wilk i szczenię. Tom 3
- Lupus. Tom 1
- Podziemny krąg. Wilk w matni
- Beastars. Tom 1
- Wiedźmin. Ballada o dwóch wilkach. Tom 7
- Wilcze doły
- Samotny wilk i szczenię. Tom 4
- Wolfhunt. Zguba
- Wilki z Nowego Meksyku
- MUTE – ON/OFF (Wolf)
- Samotny wilk i szczenię. Tom 5
- Wilk morski
- Alpha. Zapłata dla wilków. Tom 3
- Samotny wilk i szczenię. Tom 6
- Anne Bonny. Wilczyca z Karaibów. Tom 1
- Wilki, śpijcie dobrze
- Szary wilk. Panzerkampfwagen VIII Maus
- Wilk, który się zgubił
- Samotny wilk i szczenię. Tom 7
- „Podręcznik dla Superbohaterów. Część 4. Wilk nadchodzi”
- Conan Barbarzyńca. Kolekcja. Prawo wilków. Tom 52
- Samotny wilk i szczenię. Tom 8
- Wędrówek kilka Czerwonego Wilka