Wilk który się zgubił – wilczy artykuł nr 61
„Wilk który się zgubił” to książeczka niosąca dzieciom cenną naukę, a jednocześnie zachwycająca dorosłych dzięki przepięknym, dużym ilustracjom. Pewien pewny siebie wilczek wkrótce stanie przed swoją pierwszą próbą charakteru. Starsi czytelnicy z pewnością pokiwają głową z zamyśleniem, przypominając sobie chwile, w których musieli zrewidować swoje zdanie lub przeszacowali własne możliwości. Młodsi zaś poznają ważne lekcje o życiu, które mogą przygotować ich na trudniejsze momenty – choć ostatecznie i tak to życie samo zweryfikuje nauki.
Tu jest jak w bajce!
Siła i niezależność to wspaniałe cechy, które zdecydowanie pomagają w życiu. Nie oznacza to jednak, że powinniśmy rezygnować z pomocy rodziny i przyjaciół. Jak zwykle, najlepszym rozwiązaniem wydaje się złoty środek. Szczególnie podoba mi się samozaparcie wilczka, choć niestety będzie musiał na własnej skórze przeżyć chwile grozy. Czasem tak bywa – sam wielokrotnie tego doświadczyłem. Inni mogą tłumaczyć, co jest dobre, ale często dopiero mocne przeżycie pozwala naprawdę zmienić zdanie.
Wybierając wilczą książeczkę na obecną pełnię księżyca, spojrzałem za okno. Wszystko pokryło się białym puchem – aż chce się krzyczeć, że mieszkam w najpiękniejszym miejscu na świecie, jakby żywcem wyjętym z bajki. Prawda jest jednak taka, że w tym roku jeszcze nie miałem okazji odśnieżać. Biała okładka książki, przejęty wzrok wilczka i zacierające się szybko ślady w śniegu przypominają, jak zdradliwy może być zimowy krajobraz. Można się zgubić? Oj tak, i to bez trudu.
Piękne ilustracje i komiksowe wstawki
Niemniej jednak na ten zimowy spektakl czekałem z niecierpliwością. Krótki dzień i ponura aura to połączenie, które zawsze negatywnie wpływa na moje samopoczucie. Jednak z puchową pierzynką otulającą horyzont świat wydaje się od razu przyjemniejszy i bardziej radosny. Jim Field pięknie ilustruje zimowe krajobrazy, wzbogacając je o kolorowy spektakl na niebie w postaci zorzy polarnej. Duży format książki i ilustracje rozciągające się na obie strony z pewnością wprawią czytelnika w zachwyt.
Podczas wędrówki przez góry pojawiają się pionowe kadry, które przyciągają uwagę. W tych momentach „Wilk który się zgubił” można spokojnie nazwać komiksem, ponieważ opowieść rozwija się poprzez sekwencje. Poszczególne klatki tworzą spójny, większy obraz, a dzięki odpowiedniemu kadrowaniu możemy śledzić wilki poszukujące nowego domu. W trakcie tej podróży nasz bohater się gubi. Pionowe kadry powracają w kluczowej, dramatycznej scenie, gdy wilczek przysypia na zamarzniętym jeziorze. Wschodzące słońce powoli rozpuszcza lód, budując napięcie i podkreślając wagę chwili.
Jednorożce mnie nie opuszczają
Jednym z nieoczekiwanych przyjaciół wilczka okazuje się narwal, ssak morski zamieszkujący okolice koła podbiegunowego. Jego charakterystyczny, spiralnie skręcony kieł, będący przerośniętym górnym lewym zębem, przynosi mu miano „prawdziwego jednorożca”. Choć narwale nie przypominają mitycznych, pięknych stworzeń, to temat jednorożców, o którym myślałem przy niewykorzystanej okładce z „Altora” (zajrzyjcie tu – klik), ciągle do mnie powraca. Do tych fascynujących zwierząt planuję wrócić jeszcze za sprawą zabawnego komiksu dla dzieci od Egmontu.
Jest też trochę ruchu między słowami. Narrator, wyprowadzając morał, celowo zawiesza zdanie, by dokończyć je przy następnej ilustracji. Dzięki temu opowieść nabiera rytmu, zwłaszcza że całość napisana jest wierszem. Rymy są ładne, choć dość proste, ale i tak należą się brawa dla tłumacza. Przełożenie tekstu pisanego wierszem, który zachowuje sens, rytm i estetykę w języku docelowym, to naprawdę trudne zadanie.
„Wilk który się zgubił” to przyjemna i ciepła książeczka, niosąca ze sobą ważną prawdę. Jej urok wynika z chłodnej wymowy i licznych kłopotów, które spadają na bohatera. Pomimo trudności, przyjaciele i rodzina gromadzą się wokół wilczka, a z zatłoczonej kończącej książkę ilustracji aż promieniuje szczęście i radość.
Autor: Rachel Bright
Ilustracje: Jim Field
Tłumacz: Barbara Supeł
Wydawnictwo: Zielona Sowa
Format: 250×290 mm
Liczba stron: 32
Oprawa: twarda
Do tej pory w wilczym cyklu ukazały się:
- Człowiek Wilk
- To nie jest las dla starych wilków
- Smacznego proszę wilka
- Rufus. Wilk w owczej skórze
- Wilcze imperium
- Wilczyca
- Pan Kawalarz Wilk
- Wilcze sny
- Synowie Białego Wilka
- Wilk (z szuflady)
- Noc wilczej strzelby
- Wilki i koźlęta
- Serce wilka
- Jego wilczy sekret
- Śladem białego wilka
- Szósty rewolwer. Tom 5. Zimowe wilki
- Zima wilka
- Samotny wilk i szczenię. Tom 1. Szlak śmierci
- Wilki w ścianach
- Wilcze dzieci
- Ognisty wilk w Smallville
- Wilczyce deszczu
- Dwa małe wilczki
- Borka i Sambor. Wilki
- Błękitna jaszczurka. 4. Uśmiech wilka
- To nie jest BICEPS dla starych wilków
- WILK
- Czerwone wilczątko
- Król Wilków
- Tetfol. 1. Syn wilka
- Lisica i wilk
- Lux in tenebris. 2. Wilcza gontyna
- Wilczyca i czarny książę. Tom 1
- Yakari. W krainie wilków. Tom 8
- Kapitan Kloss. Gruppenführer Wolf
- Królewska Krew. Tom 3. Wilki i królowie
- Wilki. Historie prawdziwe
- Samotny wilk i szczenię. Tom 1 (nowa edycja od Hanami)
- Wydział 7. Wilki. Zeszyt 10
- Adaptacje literatury, Biały kieł
- Dwa gwoździe. Tom 2 (Telefon do piekła, Matka wilków)
- Samotny wilk i szczenię. Tom 2
- Elryk. Biały wilk. Tom 3
- S/N (wilk z S/N)
- Samotny wilk i szczenię. Tom 3
- Lupus. Tom 1
- Podziemny krąg. Wilk w matni
- Beastars. Tom 1
- Wiedźmin. Ballada o dwóch wilkach. Tom 7
- Wilcze doły
- Samotny wilk i szczenię. Tom 4
- Wolfhunt. Zguba
- Wilki z Nowego Meksyku
- MUTE – ON/OFF (Wolf)
- Samotny wilk i szczenię. Tom 5
- Wilk morski
- Alpha. Zapłata dla wilków. Tom 3
- Samotny wilk i szczenię. Tom 6
- Anne Bonny. Wilczyca z Karaibów. Tom 1
- Wilki, śpijcie dobrze
- Wilk, który się zgubił
